Op 28 juli jl. schreef Timo Rieg van de website Aleatorische Demokratie een recensie over het betoog Random Assemblies for Lawmaking? Prospects and Limits van lotingsdeskundige James Fishkin. In het kort komt het betoog van Fishkin, bedenker van de term deliberative poll, neer op het volgende. Langdurig gelote burgers zitting laten nemen in een parlement is geen goed idee, omdat ze na verloop van tijd hetzelfde problematische gedrag gaan vertonen als van gekozen vertegenwoordigers. Maar er zijn drie toepassingen van loting die kansrijk zijn:
- burgers loten om hen een grondwetswijziging te laten beoordelen, zoals in Mongolië overigens sinds 2017 gebeurt;
- burgers loten om hen de doorslag te laten geven als een gekozen parlement een bepaalde wet slechts met een kleine meerderheid heeft aangenomen
- burgers loten om hen onderwerpen voor referenda te laten kiezen
Bron: Fishkins theoretische Grenzen für Sortition (Rezension), Aleatorische Demokratie